کاربرد فولاد 4130 در صنایع دفاع کشور

فولاد 4130 که با نام فولاد کروم-مولیبدن نیز شناخته می‌شود، یکی از پرکاربردترین آلیاژهای فولاد حرارتی در صنایع پیشرفته، به‌ویژه صنایع دفاعی و هوافضا است. این فولاد با استاندارد AISI 4130 و معادل DIN 25CrMo4 شناخته می‌شود و ترکیبی از استحکام بالا، چقرمگی مناسب، مقاومت به سایش و قابلیت عملیات حرارتی را ارائه می‌دهد. این ویژگی‌ها موجب شده تا در قطعات حساس و تحت فشار بالا مانند بدنه‌ موشک‌ها، سیستم‌های تعلیق نظامی، سازه‌های هوایی و شاسی‌ خودروهای زرهی کاربرد گسترده‌ای پیدا کند.

یکی از دلایل محبوبیت فولاد 4130 در صنایع دفاعی، توازن مطلوب بین وزن کم و مقاومت مکانیکی بالاست. این موضوع در طراحی‌های نظامی که کاهش وزن تجهیزات بدون افت کیفیت و ایمنی یک اصل اساسی است، اهمیت فراوانی دارد. علاوه بر آن، این فولاد دارای خواص ماشین‌کاری و جوش‌پذیری مناسبی است که امکان تولید قطعات پیچیده و با دقت بالا را فراهم می‌سازد.

فولاد 4130 همچنین به‌خوبی به عملیات حرارتی پاسخ می‌دهد و می‌توان با انجام فرآیندهایی نظیر کوئنچ و تمپر، خواص مکانیکی آن را بهبود بخشید. مقاومت این فولاد در برابر خوردگی در محیط‌های نسبتاً خنثی نیز قابل قبول است، هرچند در شرایط شدیدتر باید از پوشش‌ها یا روش‌های محافظتی استفاده شود.

در مجموع، فولاد 4130 به‌عنوان یک ماده مهندسی پیشرفته، ستون فقرات بسیاری از پروژه‌های نظامی و دفاعی محسوب می‌شود. ترکیب خواص ساختاری، فرآیندی و عملکردی آن موجب شده تا در بین مهندسان طراح، جایگاه ویژه‌ای داشته باشد. در ادامه به بررسی دقیق‌تر ترکیب شیمیایی، خواص مکانیکی و قابلیت‌های ساخت این فولاد خواهیم پرداخت.

ترکیب شیمیایی و عناصر آلیاژی

ترکیب شیمیایی فولاد 4130 نقش کلیدی در ایجاد خواص منحصر به‌فرد آن دارد. این آلیاژ کم‌آلیاژ شامل عناصر اصلی آهن (Fe)، کربن (C)، منگنز (Mn)، سیلیسیم (Si)، کروم (Cr) و مولیبدن (Mo) است.  فولاد 4130 به‌طور ذاتی دارای خواص مکانیکی چشم‌گیری است که با عملیات حرارتی بهینه، این ویژگی‌ها حتی به سطح بالاتری می‌رسند. مشخصات مکانیکی این فولاد بسته به وضعیت عملیات حرارتی آن (نرمالایز، کوئنچ، تمپر، آنیل) متغیر است، اما در حالت کلی اعدادی به‌شرح زیر برای آن ذکر می‌شود:

استحکام بالا: استحکام کششی فولاد 4130، به‌ویژه پس از عملیات حرارتی، آن را به گزینه‌ای ایده‌آل برای قطعاتی تبدیل می‌کند که تحت بارهای شدید قرار دارند، مانند سیستم‌های پرتاب موشک، پایه‌های تسلیحات و قطعات زرهی.

چقرمگی و انعطاف‌پذیری: این فولاد برخلاف بسیاری از فولادهای سخت، شکننده نیست و دارای مقاومت بالا در برابر ضربه است. به همین دلیل، در تولید قطعاتی که باید انرژی زیاد را بدون شکست جذب کنند، از جمله شاسی‌ خودروهای نظامی یا پوسته‌های راکت، بسیار مورد استفاده قرار می‌گیرد.

پایداری حرارتی: فولاد 4130 در دماهای بالا نیز خواص مکانیکی مطلوبی را حفظ می‌کند. این ویژگی در طراحی پره‌های موتورهای جت نظامی یا سیستم‌های پرتاب اهمیت دارد. در مجموع، فولاد 4130 ترکیبی از مقاومت بالا، انعطاف‌پذیری و چقرمگی را در اختیار مهندسان قرار می‌دهد؛ ترکیبی که برای تولید تجهیزات پیشرفته دفاعی، حیاتی است.

>>  مشاهده ورق آلیاژی کاربردی در صنایع پتروشیمی، نفت و گاز، و تولید بخار: خرید ورق 16Mo3   <<

قابلیت ماشین‌کاری، جوشکاری و عملیات حرارتی

یکی از مزایای کلیدی فولاد 4130، قابلیت بالای آن در فرآیندهای تولیدی مانند ماشین‌کاری، جوشکاری و عملیات حرارتی است. این ویژگی‌ها آن را به گزینه‌ای مناسب برای ساخت قطعات پیچیده و دقیق نظامی تبدیل می‌کند.

ماشین‌کاری: فولاد 4130 در حالت آنیل‌شده یا نرمالایز، قابلیت ماشین‌کاری بسیار خوبی دارد. این فولاد نسبت به ابزار برش حساسیت کمتری دارد و می‌توان با استفاده از ابزارهای معمولی، قطعات دقیق با تلرانس بالا تولید کرد. با وجود سختی متوسط، ماشین‌کاری آن آسان‌تر از فولادهای سخت‌کاری شده یا فولادهای ضدزنگ است.

جوشکاری: برخلاف بسیاری از فولادهای آلیاژی با استحکام بالا، فولاد 4130 قابلیت جوشکاری مناسبی دارد. البته برای دستیابی به جوش با کیفیت، رعایت برخی اصول فنی ضروری است:

استفاده از پیش‌گرم تا دمای حدود 150–300 درجه سانتی‌گراد

کنترل نرخ سرد شدن پس از جوش برای جلوگیری از ترک‌خوردگی

در صورت نیاز، استفاده از پس‌گرم برای تنش‌زدایی

فرآیندهای جوشکاری TIG و MIG بیشترین کارایی را برای این آلیاژ دارند، به‌ویژه در کاربردهای حساس نظامی.

عملیات حرارتی: فولاد 4130 به‌راحتی عملیات حرارتی می‌پذیرد. رایج‌ترین روش‌ها شامل:

کوئنچ در روغن: برای رسیدن به سختی بالا

تمپر: جهت افزایش چقرمگی و کاهش شکنندگی

نرمالایز: برای یکنواختی ساختار و افزایش خواص مکانیکی عمومی

با انتخاب دمای مناسب برای تمپر، می‌توان سختی و استحکام را به‌دلخواه تنظیم کرد. این موضوع در طراحی سیستم‌هایی که نیاز به مقاومت بالا در کنار چقرمگی دارند، حیاتی است.

در نهایت، قابلیت‌های فرآیندی بالای فولاد 4130، آن را به ماده‌ای انعطاف‌پذیر برای تولید تجهیزات پیشرفته دفاعی تبدیل کرده است. چه در ساخت قطعات حجیم مانند محورهای زرهی و چه در تولید قطعات دقیق مانند اجزای موتورهای جت، این فولاد به‌راحتی با فرآیندهای تولید هماهنگ می‌شود.

چرا فولاد 4130 برای کاربردهای دفاعی مناسب است؟

فولاد 4130 به دلیل مجموعه‌ای از ویژگی‌های منحصر به‌فرد، به یکی از گزینه‌های اصلی در صنایع دفاعی تبدیل شده است. در طراحی و تولید تجهیزات نظامی، باید مصالحی انتخاب شوند که نه‌تنها از نظر مکانیکی قابل اتکا باشند، بلکه در شرایط محیطی سخت، در معرض فشارهای شدید یا در موقعیت‌های تاکتیکی خاص نیز عملکرد قابل پیش‌بینی و مطمئنی ارائه دهند. فولاد 4130 دقیقاً چنین مشخصاتی را داراست. در این بخش، سه ویژگی کلیدی این فولاد را که آن را به انتخابی ممتاز در حوزه دفاعی بدل کرده‌اند، بررسی می‌کنیم: مقاومت در برابر فشار و ضربه، عملکرد در شرایط سخت، و نسبت وزن به استحکام مناسب.

مقاومت بالا در برابر فشار و ضربه

یکی از مهم‌ترین خواصی که فولاد 4130 را برای کاربردهای دفاعی ایده‌آل می‌سازد، توانایی بالای آن در تحمل فشار و ضربه است. تجهیزات نظامی، چه زمینی و چه هوایی، همواره در معرض بارهای ناگهانی، انفجارها، ضربات شدید یا لرزش‌های ناشی از حرکت در ناهمواری‌ها هستند. این شرایط نیازمند موادی با چقرمگی و مقاومت بالا است.

خواص مکانیکی ویژه: فولاد 4130، با داشتن استحکام کششی در حدود 850 تا 1000 مگاپاسکال و سختی بالا پس از عملیات حرارتی، توانایی جذب انرژی بالا بدون شکست را داراست. این موضوع باعث می‌شود در برابر ضربات مکانیکی، مانند برخورد گلوله، انفجارهای کنترل‌شده یا تنش‌های ناگهانی ناشی از حرکت زره‌پوش‌ها، مقاومت نشان دهد.

چقرمگی و رفتار در برابر ترک: یکی از شاخص‌های مهم در صنعت دفاعی، مقاومت در برابر رشد ترک‌ها یا شکست ناگهانی است. فولاد 4130، برخلاف فولادهای سخت ولی شکننده، دارای ساختار متعادلی از فریت و پرلیت است که چقرمگی بالا را تضمین می‌کند. این چقرمگی باعث می‌شود که قطعات ساخته‌شده از این فولاد، حتی در صورت ایجاد خراش یا آسیب سطحی، به‌راحتی دچار گسیختگی نشوند.

کاربردهای عملی:

در بسیاری از وسایل دفاعی نظیر:

شاسی خودروهای زرهی

قاب سلاح‌های سنگین

سیستم‌های پرتابگر موشک

لوله‌های پرفشار در تجهیزات پرتابی یا پیشران

از فولاد 4130 استفاده می‌شود. این قطعات نیازمند مقاومت در برابر تنش‌های فوق‌العاده بالا هستند و این فولاد به خوبی از عهده این وظایف برمی‌آید.

عملکرد قابل اعتماد در شرایط سخت محیطی

شرایط محیطی برای تجهیزات نظامی اغلب بسیار سخت و غیرقابل پیش‌بینی است. از گرمای شدید بیابان گرفته تا سرمای منفی دمای کوهستان، از رطوبت بالا در جنگل‌ها تا گرد و غبار در مناطق خشک. فولاد 4130 در این زمینه نیز عملکرد بسیار خوبی از خود نشان داده است.

پایداری در برابر حرارت و برودت: فولاد 4130 در دماهای بالا تا حدود 500 درجه سانتی‌گراد، ساختار پایدار خود را حفظ می‌کند و مقاومت مکانیکی آن کاهش نمی‌یابد. همچنین در دماهای زیر صفر نیز، برخلاف برخی فولادهای سخت، دچار شکنندگی نمی‌شود و خواص چقرمگی خود را حفظ می‌کند. این ویژگی در کاربردهایی نظیر پرتابگرهای موشکی یا سازه‌های هوایی که در دماهای بالا یا پایین فعالیت می‌کنند، حیاتی است.

مقاومت در برابر خوردگی محیطی: هرچند فولاد 4130 به‌صورت طبیعی در برابر خوردگی شدید مقاوم نیست، اما با استفاده از پوشش‌های کروم، فسفاته یا آبکاری، می‌توان آن را در برابر رطوبت، نمک و مواد شیمیایی پایدار کرد. این موضوع برای قطعاتی که در مناطق ساحلی یا محیط‌های شیمیایی مورد استفاده قرار می‌گیرند، اهمیت دارد.

پایداری ساختاری در شرایط ارتعاش و ضربه: در بسیاری از تجهیزات نظامی، لرزش و تنش‌های سیکلی وجود دارد. فولاد 4130 با ساختار متالورژیکی یکنواخت خود، در برابر خستگی مقاوم است. این ویژگی، عمر قطعات را در شرایط استفاده مداوم یا تحت بارهای تکرارشونده افزایش می‌دهد.

نمونه کاربردی: یکی از نمونه‌های مهم، استفاده از فولاد 4130 در بدنه هواپیماهای جنگی کوچک و هواگردهای بدون سرنشین (پهپادها) است که باید در ارتفاع بالا، دمای پایین و فشار هوا متفاوت، پایداری ساختاری خود را حفظ کنند.

وزن مناسب برای تجهیزات تاکتیکی

در طراحی تجهیزات نظامی، سبک‌سازی در کنار حفظ مقاومت مکانیکی، یک اصل کلیدی است. وزن بالا باعث کاهش مانورپذیری، افزایش مصرف سوخت و دشواری در حمل‌ونقل می‌شود. فولاد 4130 به‌عنوان یک آلیاژ کم‌کربن با درصد مناسب عناصر آلیاژی، توازن خوبی بین وزن و استحکام ایجاد می‌کند.

چگالی مناسب: چگالی فولاد 4130 در حدود 7.85 گرم بر سانتی‌متر مکعب است که در مقایسه با فولادهای آلیاژی سنگین‌تر یا فولادهای ضدزنگ، عدد نسبتاً مناسبی محسوب می‌شود. از سوی دیگر، به دلیل استحکام بالا، می‌توان از مقاطع نازک‌تر استفاده کرد و درنتیجه وزن کلی سازه را کاهش داد.

امکان طراحی سبک‌وزن: به دلیل سختی‌پذیری بالا، امکان طراحی قطعات با ضخامت کمتر ولی مقاومت مشابه وجود دارد. این موضوع به مهندسان اجازه می‌دهد که با بهینه‌سازی هندسی، وزن کلی تجهیزات نظامی مانند دوچرخه‌های تاکتیکی، بدنه پهپاد، یا فریم سلاح‌های سبک را کاهش دهند.

مزایای وزن پایین در میدان نبرد:

در میدان نبرد، سبک بودن تجهیزات مزیت حیاتی دارد. برای مثال:

افزایش تحرک نیروهای پیاده

کاهش بار بر روی وسایل حمل‌ونقل نظامی

افزایش برد و چابکی در تجهیزات پرنده یا متحرک

استفاده از فولاد 4130 به این اهداف کمک می‌کند، بدون آنکه نیاز باشد خواص مکانیکی فدا شوند.

نمونه کاربردی: در ساخت قطعات اسکلت پهپادهای نظامی، استفاده از فولاد 4130 به‌صورت لوله‌های سبک ولی مقاوم باعث شده است که برد پروازی افزایش یابد، ضمن اینکه در برابر ضربات هنگام فرود نیز مقاومت وجود دارد.

کاربردهای مشخص فولاد 4130 در تجهیزات نظامی

کاربرد فولاد 4130 در صنایع دفاعی تنها به‌خاطر ویژگی‌های عمومی آن مانند استحکام بالا، چقرمگی و قابلیت جوشکاری نیست؛ بلکه مزایای عملی آن در ساخت اجزای مهم و حیاتی تجهیزات نظامی باعث شده تا در خطوط تولید صنایع نظامی کشورهای مختلف، از جمله ایران، جایگاه ویژه‌ای داشته باشد. در این بخش، به برخی از مهم‌ترین کاربردهای این آلیاژ در حوزه ساخت تجهیزات نظامی می‌پردازیم.

ساخت بدنه سلاح‌های سبک و نیمه‌سنگین

سلاح‌های سبک و نیمه‌سنگین، همچون تفنگ‌های تهاجمی، تیربارها، و سلاح‌های خودکار، نیازمند موادی هستند که چند ویژگی اساسی را هم‌زمان داشته باشند: مقاومت در برابر فشار و حرارت حاصل از شلیک، وزن پایین برای حمل آسان، و دوام بالا در برابر سایش و ضربه.

فولاد 4130 در ساخت قطعاتی مانند:

بدنه اصلی (Receiver)

لوله سلاح (Barrel)

قطعات متحرک داخلی مانند گلنگدن (Bolt) و چکش (Hammer)

استفاده می‌شود. دلیل انتخاب این فولاد در این بخش‌ها، توانایی بالای آن در تحمل نیروهای ناشی از انفجار باروت و دمای لحظه‌ای بالاست.

چرا فولاد 4130 برای سلاح‌ها؟

وزن کمتر نسبت به فولادهای ضدزنگ سنگین

مقاومت بالا در برابر ترک‌خوردگی ناشی از خستگی

امکان ماشین‌کاری دقیق برای ساخت قطعات حساس با تلورانس پایین

در سلاح‌هایی مانند مسلسل‌های سبک یا تفنگ‌های تک‌تیرانداز، استفاده از لوله‌های ساخته‌شده از فولاد 4130 باعث افزایش طول عمر، دقت بهتر و ثبات بیشتر در عملکرد می‌شود.

استفاده در قطعات داخلی تانک‌ها و خودروهای زرهی

خودروهای زرهی و تانک‌ها ساختار پیچیده‌ای دارند که متشکل از صدها قطعه مکانیکی است. بخش‌های داخلی مانند شاسی، اتصالات سیستم تعلیق، اجزای انتقال قدرت و قطعات محرک، همگی باید دارای مقاومت مکانیکی بالا، قابلیت جوشکاری و تحمل تنش‌های شدید باشند.

کاربردهای فولاد 4130 در خودروهای زرهی شامل:

سیستم‌های اتصال شنی (تعلیق)

قطعات داخلی انتقال نیرو (مثل شفت و چرخ‌دنده‌های خاص)

اجزای پشتیبانی‌کننده زره (frame و کراس‌ممبر)

مزایای استفاده از فولاد 4130 در این قطعات:

تحمل بارهای ضربه‌ای و ارتعاشی شدید

امکان شکل‌دهی دقیق با ماشین‌کاری یا آهنگری

قابلیت تعمیر و جوشکاری در محل در صورت آسیب‌دیدگی

در ارتش‌های مدرن، استفاده از فولاد 4130 در این قطعات باعث افزایش قابلیت اطمینان و کاهش خرابی مکانیکی در میدان نبرد شده است.

لوله‌های دقیق برای سیستم‌های هیدرولیکی و انتقال سیالات

سیستم‌های هیدرولیکی یکی از اجزای کلیدی بسیاری از تجهیزات نظامی هستند؛ از سیستم فرمان تانک‌ها گرفته تا بالابرهای تسلیحات، لوله‌های پرفشار نقشی اساسی دارند. این لوله‌ها باید تحمل فشار بسیار بالا را داشته باشند و درعین‌حال از لحاظ ابعادی بسیار دقیق باشند.

فولاد 4130 برای تولید لوله‌های دقیق هیدرولیکی کاربرد دارد، زیرا: می‌توان آن را به‌صورت بدون درز (Seamless) تولید کرد – دارای مقاومت کششی و تسلیم بالا است

 – در برابر فشار داخلی و ترک‌های تنشی بسیار مقاوم است

موارد کاربرد لوله‌های 4130 در تجهیزات نظامی:

سیستم‌های هیدرولیکی تانک و نفربر – لوله‌های انتقال روغن و سوخت در هواگردهای جنگی – خطوط پرفشار در پرتابگرهای موشکی یا سیستم‌های راکتی

همچنین، با عملیات حرارتی مناسب، این لوله‌ها می‌توانند سختی موردنظر را بدون افت چقرمگی به دست آورند.

ساخت سازه‌های هواگردهای نظامی (پهپاد، بالگرد، جنگنده)

در صنعت هوافضا، انتخاب متریال همواره بین سبک‌وزنی و استحکام متعادل در جریان است. فولاد 4130 در این زمینه نیز به‌خوبی نقش ایفا می‌کند، به‌خصوص در هواگردهایی با سازه‌های لوله‌ای یا نقاط بحرانی فشاری.

کاربردها شامل: اسکلت لوله‌ای پهپادهای نظامی – شاسی یا بخش‌هایی از فریم بالگردهای سبک – نقاط تقویتی در فریم‌های هواپیماهای جنگی کوچک

چرا 4130 در هواگردهای نظامی؟ وزن نسبتاً پایین در کنار استحکام بالا – تحمل بارهای سیکلی و ارتعاشی ناشی از پرواز – عملکرد پایدار در دماهای بالا و پایین جو

نمونه کاربردی واقعی: در طراحی برخی مدل‌های پهپاد شناسایی یا هجومی، اسکلت اصلی دستگاه از لوله‌های نازک و مستحکم فولاد 4130 ساخته می‌شود. این ساختار، هم سبک است و هم می‌تواند شوک‌های ناشی از فرود یا پرتاب را تحمل کند.

جمع‌بندی و چشم‌انداز آینده استفاده از فولاد 4130 در صنایع دفاع

فولاد 4130 معادل DIN 25CrMo4 با ترکیبی متعادل از استحکام، چقرمگی، قابلیت جوشکاری و وزن مناسب، جایگاه خود را به‌عنوان یکی از مواد پایه در صنایع دفاعی تثبیت کرده است. از ساخت سلاح‌ها و تجهیزات زرهی گرفته تا سازه‌های هواگردهای نظامی، این آلیاژ نقش پررنگی در بهینه‌سازی عملکرد، افزایش دوام و کاهش هزینه‌های نگهداری ایفا می‌کند. اما آینده چه مسیری را برای این فولاد پیش‌بینی می‌کند؟ با نگاهی به روندهای نوین در فناوری نظامی، به بررسی نقش این فولاد در توسعه تجهیزات مدرن و فرصت‌های نوآورانه آن می‌پردازیم.

نقش این فولاد در توسعه تجهیزات مدرن

در عصر جنگ‌های هوشمند و نبردهای تاکتیکی پیشرفته، طراحی تجهیزات نظامی از فاز سنتی فراتر رفته و به سمت مفاهیم نوین مانند چابکی، پایداری در شرایط سخت و قابلیت تطبیق سریع با تهدیدات مدرن حرکت کرده است. در این مسیر، فولاد 4130 همچنان به‌عنوان یکی از گزینه‌های کلیدی در طراحی سیستم‌های دفاعی باقی مانده است.

کاربردهای مدرن در طراحی تاکتیکی: در پروژه‌های مربوط به خودروهای زرهی نسل جدید، فولاد 4130 در بخش‌هایی از شاسی یا ساختارهای تقویت‌شده داخلی استفاده می‌شود تا در برابر تهدیدات انفجاری (IED) مقاومت داشته باشند. در طراحی سلاح‌های ماژولار، استفاده از فولاد 4130 در اجزای داخلی باعث ایجاد تعادل بین استحکام و قابلیت حمل می‌شود. سازه‌های پهپادهای جنگی و شناسایی که نیاز به وزن کم و مقاومت در برابر شرایط جوی شدید دارند، از لوله‌ها یا فریم‌های فولاد 4130 بهره می‌برند.

مزیت در تولید انبوه: یکی دیگر از نکات برجسته این فولاد، امکان تولید انبوه با هزینه معقول است. برخلاف مواد پیشرفته‌ای مانند آلیاژهای تیتانیوم یا کامپوزیت‌های سرامیکی، فولاد 4130 از نظر تأمین، ماشین‌کاری و عملیات حرارتی نیازمند فناوری پیچیده‌ای نیست و این ویژگی آن را برای پروژه‌های با تیراژ بالا مناسب می‌سازد.

تعادل بین سنت و نوآوری: در شرایطی که ارتش‌ها به‌دنبال تجهیز سریع و مؤثر نیروهای خود هستند، فولاد 4130 به‌عنوان پلی بین تکنولوژی‌های قدیمی و الزامات مدرن ایفای نقش می‌کند. این آلیاژ نه‌تنها در طراحی‌های سنتی همچون تانک و توپخانه کاربرد دارد، بلکه در بستر فناوری‌های جدید مانند سامانه‌های پرتابگر متحرک، تجهیزات ضدپهپاد و سامانه‌های تسلیحاتی خودکار نیز وارد شده است.

پتانسیل‌های نوآورانه در فناوری‌های نظامی آینده

آینده‌ی صنایع دفاعی به‌سمت فناوری‌هایی با ویژگی‌هایی نظیر وزن پایین، هوشمندی، استتار پیشرفته، و بقا در محیط‌های پرتلاطم الکترونیکی و فیزیکی حرکت می‌کند. در این افق، فولاد 4130 می‌تواند همچنان بخشی از راه‌حل باشد، به‌ویژه در کنار دیگر متریال‌های نوین و در قالب ترکیب‌های مهندسی‌شده.

1. ترکیب با فناوری پرینت سه‌بعدی فلزی:
یکی از روندهای مهم در تولید تجهیزات نظامی، استفاده از چاپگرهای سه‌بعدی فلزی (Metal 3D Printing) است. فولاد 4130 به‌دلیل ساختار شیمیایی پایدار و پاسخ مناسب به عملیات حرارتی، می‌تواند یکی از گزینه‌های مناسب برای چاپ قطعات مقاوم، سبک و پیچیده‌ باشد. این فناوری به‌ویژه در ساخت قطعات یدکی در میدان نبرد یا در پایگاه‌های دورافتاده کاربرد خواهد داشت.

2. همکاری با مواد کامپوزیتی:
در آینده، ساخت سازه‌هایی با هسته فولادی و پوشش‌های کامپوزیتی می‌تواند مزایایی مانند جذب انرژی بالا، مقاومت حرارتی و محافظت در برابر تشعشعات را فراهم کند. فولاد 4130 می‌تواند به‌عنوان اسکلت مقاوم در چنین ترکیب‌هایی مورد استفاده قرار گیرد.

3. جایگزینی نسبی تیتانیوم در پروژه‌های اقتصادی:
هرچند تیتانیوم در بسیاری از بخش‌های هوافضا برتری‌هایی دارد، اما هزینه‌های بسیار بالا و ماشین‌کاری دشوار آن، کاربردش را محدود کرده است. فولاد 4130 با بهینه‌سازی طراحی و استفاده از فرآیندهای حرارتی و پوششی نوین، می‌تواند در پروژه‌هایی که نیاز به نسبت عملکرد به هزینه بالا دارند، جایگزینی عملی و مؤثر برای برخی کاربردهای تیتانیوم باشد.

4. نقش در فناوری‌های استتار مغناطیسی و الکترونیکی:
با تغییر ماهیت جنگ به‌سمت نبردهای الکترونیکی، مواد استفاده‌شده در تجهیزات باید در برابر شناسایی توسط رادار یا اسکنرهای الکترومغناطیسی مقاومت داشته باشند. فولاد 4130 به‌دلیل خاصیت مغناطیسی کنترل‌شده‌اش، می‌تواند در ساخت تجهیزات با ویژگی‌های استتار مغناطیسی نقش داشته باشد.